2-drogowe grzybkowe zawory elektromagnetyczne firmy Parker mają sprawdzoną konstrukcję gwarantującą niskie przecieki wewnętrzne, gdy przepływ jest blokowany w jednym kierunku oraz zminimalizowany spadek ciśnienia w pozycji przepływu swobodnego. Zawory te mogą pracować w układach hydraulicznych o przepływach do 260 l/min i ciśnieniach do 350 bar w konfiguracjach: normalnie otwarty lub normalnie zamknięty. 2-drogowe grzybkowe zawory elektromagnetyczne firmy Parker są idealne do odciążania i utrzymywania obciążenia, gdy wymagane są niskie przecieki zapewnione przez konstrukcję typu grzybkowego, przeznaczone na rynki urządzeń mobilnych, przemysłowych lub produkcyjnych.



Rynki:

• Podnośniki osobowe

• Budownictwo

• Transport materiałów

• Przemysł

• Produkcja

• Urządzenia mobilne



Cechy i korzyści:

• Wymienne jednoczęściowe cewki o niskim poborze prądu

• Dostępny krótki czas reakcji

• Opcje sterowania ręcznego

• Kulisty grzybek zapewniający niskie przecieki

• Wszystkie części zewnętrzne ocynkowane



Zastosowania:

• Obwody odciążające

• Utrzymywanie obciążenia

• Układy podnoszenia



Dodatkowe informacje techniczne:

2-drogowe zawory grzybkowe firmy Parker to sterowane pośrednio zawory elektromagnetyczne o niskich przeciekach. Podobnie jak zawory zwrotne, zawory te blokują przepływ w jednym kierunku przy bardzo małych przeciekach (5 kropli na minutę lub mniej). Po aktywacji zawory te umożliwiają przepływ. Zawory te są zazwyczaj wybierane ze względu na ich niski stopień przecieków oraz możliwość stosowania do wyższych przepływów. Zawory grzybkowe są często stosowane razem z siłownikami jednostronnego działania lub w funkcji odciążania. Są one dostępne w wersjach normalnie zamkniętej i normalnie otwartej oraz w wersjach o krótkim czasie reakcji.



Dwudrogowe, dwupołożeniowe zawory grzybkowe firmy Parker składają się z grzybka głównego, grzybka pilotującego, sprężyny i cewki elektromagnesu.



Wersja normalnie zamknięta tych zaworów grzybkowych działa jako zawór zwrotny, gdy elektromagnes nie jest zasilany. Blokuje przepływ w jednym kierunku, umożliwiając przepływ w kierunku przeciwnym Po włączeniu zasilania cewki grzybek jest sterowany do pozycji otwartej (podnosi się) i umożliwia swobodny przepływ w uprzednio zablokowanym kierunku, zwykle w kierunku od strony bocznej zaworu do jego końcówki.



W przypadku wersji normalnie otwartej tych zaworów grzybkowych, po wyłączeniu zasilania cewki możliwy jest swobodny przepływ z bocznego przyłącza zaworu (przyłącze 2) do końcówki zaworu (przyłącze 1). Włączenie zasilania cewki powoduje przesunięcie grzybka i zablokowanie przepływu w kierunku 2 do 1.



Zasada działania: Normalnie zamknięty zawór grzybkowy jest utrzymywany w gnieździe przez sprężynę, blokując drenaż pilota. Dzięki temu ciśnienie na przyłączu wlotowym (przyłącze 2) może utrzymać grzybek w gnieździe, uniemożliwiając przepływ przez zawór (od przyłącza 2 do przyłącza 1).



Jeśli ciśnienie na końcówce naboju (przyłącze 1) jest wystarczające, aby pokonać siłę sprężyny i wypchnąć grzybek z gniazda, możliwy będzie przepływ w kierunku 1 do 2. Po włączeniu zasilania cewki grzybek pilotujący jest podnoszony z gniazda, uwalniając ciśnienie wewnątrz grzybka do przyłącza 1. Powoduje to nierównowagę ciśnienia na grzybku głównym, a w konsekwencji jego podniesienie i umożliwienie przepływu z boku na końcówkę (z 2 do 1). Ponieważ zawory te są sterowane pośrednio, konieczna jest minimalna różnica ciśnień (25–50 psi) oraz przepływ między przyłączami 2 i 1, aby pokonać siłę sprężyny i podnieść grzybek.



Pilot zaworu normalnie otwartego jest utrzymywany poza gniazdem przez siłę sprężyny. Pilot jest drenowany do przyłącza 1, powodując niezrównoważenie ciśnienia, które sprawia, że grzybek główny się porusza. Ta różnica powoduje podniesienie grzybka, umożliwiając przepływ z boku zaworu na jego końcówkę (z 2 do 1). Ponieważ zawory grzybkowe są sterowane pośrednio, minimalna różnica ciśnienia (25–50 psi) między przyłączami 2 i 1 powoduje pokonanie siły sprężyny i przemieszczenie pilota zaworu i grzybka głównego do ich gniazd, blokując w ten sposób przepływ z przyłącza 2 do 1. Jeśli występuje ciśnienie na końcówce naboju (przyłącze 1), pokonuje ono siłę sprężyny i siłę elektromagnesu, wypychając grzybek z gniazda i umożliwiając ograniczony przepływ przez nabój (z 1 do 2).